เราจะรักกันตลอดไปไม่มีผันแปร

ข้อมูลเบื้องต้น

 เจ้าหญิงที่จะหาคู่ครอง
จะมีชายใดที่จะเหมาะสมกับเธอ
และเค้าคนนั้นจะอยู่กับเธอตลอดไป

เนื้อเรื่อง

       ณ ปราสาทแห่งหนึ่ง
มีข่าวประกาศว่าองค์หญิงรูปงามของเจ้าเมืองนี้จะได้ทรงเลือกคู่ครอง มีเจ้าชายรูปงามมาจากเมืองต่างๆ ที่ได้ยินเกียรติศักดิ์ความสวยขององค์หญิง ได้ทรงมาคัดเลือกคู่ครอง
  โดยมีหลักการว่าจะให้ผู้ที่จะไปคัดเลือกคู่ครอง เข้าห้ององค์หญิง เพียงครั้งละคน
แล้วถ้าผู้ใดที่ไม่ถูกคัดเลือกก็จะถูกองค์หญิงไล่ออกมาจากห้อง ส่วนชายใดที่องค์หญิงทรงเลือกจะมีแม่นมขององค์หญิงคอยป่าวประกาศว่าได้ทรงเลือกคู่ครองเสร็จแล้ว
       ณ ห้องขององค์หญิง
องค์หญิงได้ทรง ยกนิ้วก้อยข้างซ้ายขึ้น องค์ชายหลายองค์ต่างงงที่องค์หญิง ทรงเลือกคู่ครองได้แปลก องค์หญิงยกนิ้วก้อยข้างซ้ายขึ้นอย่างนั้น องค์ชายบางองค์ก็นำแหวนมาใส่บ้าง บ้างก็นำโบว์มาผูก ที่นิ้วก้อยข้างซ้าย ซึ่งองค์หญิงไม่ได้ทรงต้องการอย่างนั้นเลย
       องค์หญิงได้ทรงนั่งยกนิ้วก้อยข้างซ้ายอย่างนั้นแล้วหันหน้าไปทางอื่นโดยไม่มองหน้าองค์ชายที่มาทำอะไรกับนิ้วของเธอเลยแม้แต่น้อย เพราะว่าการกระทำทุกอย่างที่องค์ชายแต่ละองค์ทำนั้น องค์หญิงไม่ทรงพอใจเลย จนกระทั่งมีองค์ชายองค์หนึ่งได้ทรงนำนิ้วก้อยของตนไปเกี่ยวก้อยข้างว้ายของนาง
นางจึงหันไปมองหน้า องค์ชายองค์นั้น องค์ชายองค์นั้นได้มีรูปทรงโฉมงดงามยิ่งนัก ผู้ที่มองเห็นใบหน้าอันหล่อเหลานั้น ยากที่จะละสายตาไปได้ องค์หญิงผุดลุกขึ้นยืน โดยยังทรงเกี่ยวก้อยกับองค์ชายรูปงามองค์นั้นอยู่ แล้วทรงตะโกนบอกแม่นมว่าตนได้เลือกคู่ครองเรียบร้อยแล้ว และองค์หญิงก็ทรงเอ่ยปากบอกว่า ก่อนที่เราจะจากกันไปนานแสนนาน ขอให้เราทรงเกี่ยวก้อยกันแบบนี้ก่อนที่จะจากกัน
         หลังจากนั้น
ทั้งสองได้แต่งงานกัน ทรงมีความสุข และได้ขึ้นครองราชเป็นราชา ราชินี แต่ได้มีกบฎกลุ่มน้อยที่สร้างตัวอยู่ทางใต้ของเมือง ก่อความวุ่นวาย องค์ชายที่หลีงจากได้เลื่อนขั้นมาเป็นราชาจำเป็นต้องไปสู้ รบกับคนกบฎกลุ่มน้อยนั้น พระราชา ได้ทรงสั่งเสียราชินีก่อนที่จะออกไปรบ
                  หลายปีผ่านไป พระราชาก็ยังไม่ได้กลับมาอีกเลย
ราชินีได้ทรงเศร้าเสียใจ และพวกขุนนางต่างๆที่ยังไม่เห็นพระราชากลับมา และราชินีที่ตอนนี้เศร้าเสียใจก็ยังคงครองเมืองด้วยตนเองอีก จึงทรงหาลือกัน ให้ราชินีทรงเลือกคู่ครองใหม่ ขุนนางส่วนใหญ่ก็คิดที่จะให้ราชินีทรงหาคู่ครองใหม่ และราชินีก็มิอาจปฏิเสธได้
        ณ วันเลือกคู่ครอง
 ราชินีทรงยกนิ้วก้อยข้างซ้ายขึ้น เพื่อให้ผู้ที่จะมาเป็นคู่ครองของตน ได้ทำอะไรกับนิ้วก้อยของเธอก็ได้ แต่ก็ไม่มีผู้ใดทำอย่างที่ตนใจคิด จนกระทั่งวันนึงได้มีเสียงเอะอะดวยวายหน้าประตูวัง
และมีองค์รักษ์มาเรียนให้ทราบว่า มีชายคนนึงใส่เสื้อขาดลุ่ย สกปรก หมอมแหมม จะทรงมาเข้าพิธีเลือกคู่ครองด้วย ราชินีเห็นว่าคนเรา ถึงแม้จะต่ำต่อย สูงศักดิ์เพียงใดแต่ขึ้นชื่อว่าเป็นคน ทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกัน
ได้ทรงประกาสให้มาเลือกเป็นคู่ครองของตนได้
 ชายคนนั้นได้เข้ามาโดยสภาพไม่สู้ดีนัก
 องค์ราชินีได้ทรงยื่นนิ้วก้อยข้างซ้ายให้ แต่ชายผู้นั้นกลับไม่นำแหวนมาใส่ ไม่นำโบว์มาผูก แต่กลับกลายเป็นเกี่ยวก้อยแทน องค์ราชินีตกใจมากและได้มองค์ชายตรงหน้าดีๆว่าเป็นใคร แต่ก็นึกไม่ออก เพราะมีรอยแผลเต็มไปหมด องค์ราชินีได้ทรงประกาศว่าเลือกชายผู้นี้เป็นคู่ครอง และชายคนนั้นก็ได้เอ่ยปากบอกราชินีว่า ข้าทำตามสัญญาแล้ว คืนๆนั้น องค์ราชินีได้ทรงคิดมากทั้งคืน และทรงผล๊อยหลับไป โดยฝัน่วาราชาได้ทรงบอกลาและให้ตนดูแลตัวเองดีๆ แล้วองค์ราชินีก็ทรงฝันถึงวันเลือกคู่ครั้งแรกที่ได้เลือกราชามาเป็นพระสวามี ก่อนที่เราจะจากกันไปนานแสนนาน ขอให้เราทรงเกี่ยวก้อยกันแบบนี้ก่อนที่จะจากกัน  
    เช้าวันรุ่งขึ้น
องค์ราชินีได้ตามหา ชายผู้นั้นทั่วปราสาทเพราะตนนึกออกแล้วว่าชายคนนั้นคือองค์ราชา
แต่องค์ราชินีทรงหาชายผู้นั้นไม่พบ และได้โศกเศร้าเสียใจ จนตรอมใจตาย





เรื่องนี้อาจจะมีคนเคยได้ยินแล้วน่ะ เราเอามันมาประยุกต์อ่ะจ๊ะ